Het was een enerverende week! Op 11 maart stonden we op ResearchEd in Nijkerk waar we veel trouwe en nieuwe deelnemers blij mochten maken met een prijs. Leuk om jullie te zien en te spreken!
Het was ook de week van de verkiezingen. In onze blog gaan we in op het delen van je politieke voorkeur met leerlingen/studenten/cursisten en/of collega’s. Daarnaast kijken we naar de ambities van onze deelnemers en achterhalen we wanneer ze weer aan het werk gaan na ziekte. Maar we beginnen met kleine ergernissen rondom collega’s!
Van je collega’s moet je het hebben…
Over het algemeen hebben onze deelnemers fijne collega’s. Tenminste, voor zover wij dat weten. We baseren ons daarbij op een vraag over hulp vragen, gesteld in november 2022 (figuur 1). Een zeer grote meerderheid heeft meerdere collega’s die ze om hulp kunnen vragen of mee kunnen sparren als ze ergens mee zitten.
Maar goed, in elke goede relatie zijn er wel kleine irritaties, zo ook onder collega’s, vermoedden wij. Wij vroegen naar kleine ergernissen (figuur 2). In het primair onderwijs heeft 65% een collega die diens gebruikte servies niet opruimt en/of de vaatwasser niet uitruim/aanzet of iets dergelijks. Dit is de enige ergernis waarvan een meerderheid aangeeft dat een collega dit doet (of nalaat). In het vo zijn er meerdere ergernissen die de meerderheid van de deelnemers tegenkomt. Het lokaal niet opgeruimd achterlaten staat op 1 (79%), negatief praten over leerlingen op 2 (63%) en onnodig send en/of reply to all gebruiken tijdens het mailen staat op 3 (62%). Het mbo kent dezelfde ergernissen in de top 3, hoewel de volgorde net anders is. In het speciaal onderwijs scoort, naast de vuile vaat en het onopgeruimde lokaal, het achterlaten van een lege of in storing verkerende kopieermachine of printer hoog. In het ho is de enige ergernis met een meerderheid de reply of send to all.
We gaven onze deelnemers de kans om hun hart verder te luchten in een open vraag: ‘Wil je nog iets kwijt over (kleine of grote) ergernissen bij collega’s?’
Daar lazen we gelukkig regelmatig een opmerking over het feit dat die kleine zaken menselijk zijn, dat iedereen dat wel eens doet, en dat collega’s over het algemeen een steun zijn. Fijn!
“Om eerlijk te zijn erger ik me niet zo aan die zaken. En ik ben zelf ook aan (bijna) alles wel eens schuldig. Wij hebben te maken met enorme werkdruk en dan zijn die kleinigheden even onvermijdelijk als onbelangrijk.”
“Bijna alles wordt wel gedaan maar dit leidt lang niet altijd tot ergernis. Er is veel begrip voor elkaar binnen het team, helemaal als iets even niet lukt door drukte of stress (bijv vaatwasser, kopieerapparaat of spullen niet opgeruimd of teruggegeven)”
Ook al erger ik me soms groen en geel, mijn collega’s zijn de voornaamste reden dat ik nog op mijn school werk. Wij hebben een ontzettend fijn team!
Ieder heeft zijn mankementen. Ik zou het dus geen ergernissen willen noemen. Het is iets wat je waarneemt en waar je altijd ook de kwaliteiten van die collega naast kan zetten, om zo aan het eind van de werkweek steeds te constateren dat we een mooi compleet team vormen.
Daarnaast lazen we regelmatig de ergernis over een collega die betweterig is, ja zegt en nee doet, afspraken niet nakomt, wel klaagt (over bijvoorbeeld schoolleiding) maar zwijgt op moment dat het besproken zou moeten worden, en die bepaalde taken passend bij een hogere functie niet uitvoert. Ook deze vonden we treffend: “Voor een starter als ik is het irritant te horen dat ik “gewoon” dit of dat moet doen. Leg me liever uit waarom en toon begrip dat dit nieuw voor me is.”
Om deze moesten we toch even lachen:
Mannen met sandalen in de zomer
Ik heb zo’n collega waarbij je, als je 1 vraag stelt, tien antwoorden terug krijgt.
Collegae die tonijn meehebben (we hebben een erg kleine pauzeruimte).
Uiteraard moeten we ook praten over wat er wél leuk is, we proberen daar ook vragen over te stellen, zoals hardop lachen met collega’s, of een leerling je al aan het lachen maakte, of je trots bent. Misschien goed om binnenkort een open vraag te stellen over mooie momenten met collega’s. De bedoeling van onze vraag was niet om te benadrukken dat het allemaal vreselijk is, maar om een beetje lucht te geven aan zaken die voor sommige mensen wel degelijk een rol kunnen spelen bij werkgeluk. Onze voorbeelden waren misschien tuttig/huiselijk, maar ook die ergernissen bestaan, en de boog kan niet altijd strak gespannen zijn. Als we zouden vragen naar professionele ergernissen (die we in de open vraag ook zeker terug zien), denken we dat we mogelijk het negatieve te zeer benadrukken. Maar we gaan het niet uit de weg, dus ze komen langs (fraude bij toetsen bijvoorbeeld, binnenkort)! En zelf een vraag indienen mag ook altijd!
Verkiezingen en politieke voorkeuren in de klas
Slechts een klein deel van onze deelnemers deelt hun politieke voorkeur met leerlingen/studenten/cursisten (figuur 3). In het primair en speciaal onderwijs deelt de meerderheid het niet. In de meeste sectoren deelt de grootste groep hun politieke voorkeur als erom gevraagd wordt. We stelden dezelfde vraag over het delen van de politieke voorkeur nogmaals, maar dan met collega’s. De meerderheid gaf aan dit te doen als collega’s erom vragen. Maar, wie zich ooit geremd heeft gevoeld om een politiek standpunt te delen in de personeelskamer (en dat is een minderheid) zegt vaker hun politieke voorkeur niet te delen met collega’s (figuur 4).
Op verkiezingsdag vroegen we of onze deelnemers die dag in hun klas(sen) aandacht hadden besteed aan de verkiezing. Nou, een flink deel van onze deelnemers blijkt op die woensdag niet te hebben gewerkt. Van de deelnemers uit het primair onderwijs geeft 33% aan die dag in de klas de verkiezingen aandacht te hebben gegeven, en 7% is met de klas naar het stemlokaal gegaan. 58% heeft er geen aandacht aan besteed. In het voortgezet onderwijs is dat maar liefst 74% (figuur 5).
Ambitie
Afgelopen week hebben we vragen gesteld over ambitie. Voor 61% van onze deelnemers uit het primair onderwijs was het onderwijs de eerste carrièrekeuze (figuur 6). In de overige sectoren was het onderwijs voor een kleine meerderheid niet de eerste keuze. Uitzondering hierop is het mbo, daar was het onderwijs voor 71% niet de eerste carrièrekeuze. Een grote meerderheid van Teacher Tappers vindt zichzelf ambitieus in het werk. Jongere deelnemers zeggen vaker ja op deze vraag dan de wat oudere deelnemers (figuur 7).
We vroegen ook wat ambitie hebben betekent voor onze deelnemers. Deelnemers die hebben aangegeven ambitieus te zijn verstaan onder ambitie hebben (inhoudelijke) expertise doen groeien, verschil maken voor leerlingen/studenten /cursisten en de beste versie van jezelf worden. Opvallend is dat de deelnemers die aangeven niet ambitieus te zijn vaker aangeven dat ambitie hebben voor hen (almaar) meer verdienen betekent. Ook kozen zij vaker voor ‘iets anders’ dan de deelnemers die aangaven ambitieus te zijn of het niet te weten (figuur 8).
Weer aan de slag na ziekte…
Soms stellen we een vraag waar we het antwoord wel op weten, of een behoorlijke verwachting hebben van het antwoord. De vraag over weer aan het werk gaan na een ziekmelding is er zo een. De meeste deelnemers gaan weer aan het werk als ze verwachten dat ze in elk geval de lessen/schooldag doorkomen (figuur 9). Als we op leeftijd splitsen, zien we dat onze wat oudere deelnemers net wat vaker kiezen voor ‘als ik weer echt beter ben’ en dat jongere deelnemers vaker aangeven zichzelf helemaal niet ziek te melden (figuur 10).
Tips
Elke dag geven we je een lees-, kijk-, of luistertip. En elke week verzamelen we de tips van de afgelopen week op onze blog! Deze week de tips van 10 tot en met 16 maart!
Blog Teacher Tapp NL
Teacher Tapp: leiderschap
Ambitie
De Meesterlijke Podcast #8 Het onderwijs moet meer gebruik maken van de talenten van het bedrijfsleven!
Teacher quality: What it is, why it matters, and how to get more of it
Constructieve afstemming bij maatschappijleer
Hoe cijfers de motivatie van leerlingen om zeep helpen – twee reacties
Bonden willen maximaal 22 lesuren per week in vo
The tipping point?