Het was om meerdere redenen een verhitte onderwijsweek! We bespreken in deze blog de temperaturen in de lokalen, het wettelijk vastleggen van de klassengrootte, en fraude bij examens en toetsen.
Hittegolf
Vorige en afgelopen week was het behoorlijk warm! We vroegen aan het eind van die eerste warme week wat de hoogste temperatuur was die werd gemeten in een lokaal. Een flink deel van de deelnemers weet dit niet. Van de deelnemers die dit wel weten zat bijna iedereen boven de 25 graden (figuur 1). Geen wonder dat water drinken tijdens de les werd toegestaan (figuur 2). In het primair onderwijs kwamen de zwembadjes en zonnebrand tevoorschijn. 11% van onze deelnemers in het vo geeft aan dat er iemand onwel werd door de hitte.
Als de temperaturen stijgen, laait de discussie over kleding van leerlingen/studenten/cursisten (met name over naveltruitjes en korte rokken) vaak ook op. In een volgende blog gaan we hier op in. Op die ándere jaarlijkse discussie (rondom korte broek van leraren) gaan we nu wél in. Op 9 juni, na de eerste warme dagen vroegen we wie er de afgelopen week in korte broek/met blote benen voor de klas had gestaan. 63% van onze mannelijke deelnemers geeft aan eigenlijk nooit met blote benen/in korte broek voor de klas te staan, tegenover 32% van de vrouwen (figuur 3). Het percentage vrouwen dat al met blote benen/korte broek voor de klas stond is hoger dan het percentage mannen. Kijken we naar verschillen tussen sectoren, dan lijkt een korte broek/blote benen meer in het po dan in het vo voor te komen (figuur 4).
Maximaal aantal leerlingen per klas
Een meerderheid van onze deelnemers in het po, vo, so e mbo vindt dat het maximaal aantal leerlingen/studenten/cursisten per klas zo snel mogelijk wettelijk zou moeten worden vastgelegd (figuur 5). In het ho vindt een meerderheid dit niet nodig. In mei schreven we al over klassengrootte: 55% van de deelnemers heeft een klas met 26 of meer leerlingen/studenten/cursisten en werkt in een klas die groter is dan de optimale klas/groepsgrootte (16 tot en met 20 of 21 tot en met 25). Te grote klassen kennen nadelen als te weinig aandacht voor leerlingen/studenten/cursisten, geen mogelijkheid voor passend onderwijs, achteruitgang van de onderwijskwaliteit. Maar ook de achteruitgang van het werkplezier bij leraren.
Fraude
In de eindexamenperiode kwam een verhaal in het nieuws van een leraar die de antwoorden van zijn leerlingen had aangevuld en/of gecorrigeerd. Dit werd door een van onze eindexamen-deelnemers ook genoemd als het ergste dat was voorgevallen rondom de tweede correctie. Een geval van fraude dus. Al eerder lazen we een artikel over fraude in het primair onderwijs, een leraar die de Cito-toets samen met de klas maakte in plaats van leerlingen dit individueel te laten doen. Ook fraude. Wanneer is er sprake van fraude? Valt extra tijd geven onder fraude? En een opmerking om de opdracht nog eens goed te lezen? Wij hebben onze deelnemers niet gevraagd naar een definitie van fraude. Ze mochten uitgaan van wat zij verstaan onder fraude.
In alle sectoren heeft de meerderheid van de deelnemers nog niet gezien/meegemaakt dat een collega fraudeerde bij een toets of examen (figuur 6). Mochten onze deelnemers het ooit wel meemaken, dan zal de meerderheid de desbetreffende collega aanspreken (figuur 7). Gelukkig heeft de meerderheid nog nooit druk gevoeld om te frauderen en ook nog nooit gefraudeerd (figuur 8). Rond de 20% heeft wel eens druk gevoeld, maar niet gefraudeerd. Slechts een klein percentage heeft weleens druk gevoeld en ook gefraudeerd; de groep die geen druk heeft gevoeld, maar wel eens heeft gefraudeerd is groter!
163 deelnemers hebben antwoord gegeven op onze open vraag of ze nog iets kwijt wilden over (druk voelen om te) frauderen met toetsen/examens. In de antwoorden zien we met name het veroordelen van fraude, voorbeelden van fraude en voorbeelden van momenten waarop druk om te frauderen gevoeld werd. Uiteraard speelt mee wat je onder fraude verstaat, en ook daar geven een aantal deelnemers inzicht in. We verzamelen weer wat uitspraken. Misschien is het goed om eens na te gaan wat op de verschillende scholen wel en niet onder fraude wordt verstaan? Terwijl we dit schrijven, komt de vraag in ons op of scholen daar protocollen voor hebben, als het gaat om fraude door leraren. Voor leerlingen/studenten/cursisten is er vaak wel een definitie en reglement. Hoe zit voor leraren?
Over fraude
Het heeft geen zin want het komt uit en je helpt de leerling er (op lange termijn) niet mee.
Mijn ervaring: docent ontslagen maar naar de omstandigheden waarin docent fraudeerde (bijv drukopleggende manager) wordt niet gekeken. Carrière kapot, oorzaak niet aangepakt.
Met cito toetsen in het po wordt volop gesjoemeld. Op alle scholen!
Onverstandig om die druk toe te geven. Hoewel het wel verleidelijk is wanneer een leerling een meerkeuzevraag is vergeten te beantwoorden.
Hoewel ik snap dat een leraar voor zijn leerling het hogere cijfer wil zien, vind ik het moreel onbegrijpelijk om te frauderen
Het lijkt me afschuwelijk als je denkt/vindt dat je moet gaan frauderen. Op de achtergrond spelen dan perverse prikkels mee: directie of bestuur met hun lijstjes/cijfers. Maar misschien is dat te kort door de bocht
Ik denk dat er wellicht ook gefraudeerd wordt, omdat de fraudeur twijfelt aan zijn/haar eigen kunde.
Niet aan beginnen. Frauderen, hoe klein ook (inspiratie via chatgpt hoor ik nu regelmatig vallen) = poort open voor meer frauderen =hellend vlak.
Belachelijk dat een leerkracht of docent dat doet! Nooit meer ergens aan de bak als het aan mij ligt.
Je wilt net zo graag als je leerlingen een goed resultaat. Als je hard hebt gewerkt voor iets met iemand, dan gun je diegene ook dat het terug te zien is in resultaat en dan ligt frauderen (iets meer goed rekenen dan echt goed is) op de loer
Naast fraude speelt ook dat sommige docenten niet de kennis hebben om te weten wat correct is en wat niet. Dat ontaard de laatste jaren steeds meer in discussie of ‘je er ook niet zo tegenaan kunt kijken’. Een kwestie van ervaring, gewoon niet weten of misschien een cultuurverandering?
Voorbeelden van fraude
Een seconde afhalen van de leestoets zodat het officieel gehaald werd.
Het ging hierbij om een dmt score die op 1 woordje na net niet onvoldoende genoeg was voor een dyslexie onderzoek. Ik heb toen zelf een woordje eraf gehaald zodat er eindelijk gestart kon worden met het onderzoek. Voelde geen druk. Maar gunde het kind geen frustratie meer.
Er is geen druk vanuit de directie, maar wij hebben een erg strenge examencommissie en ik heb in coronatijd een student waarvan de examencommissie de toets ongeldig had verklaard weleens geen tweede toets laten maken, maar het eerste resultaat gebruikt bij haar ‘tweede’ toets.
Wij hebben onze zwakste leerlingen op school wel eens geholpen bij examens. “lees de vraag nog eens goed”. Met de beste bedoelingen, maar zeker fraude.
Het was een AVI toets en deze leerling stotterde heel erg. Hetgeen gelezen werd, was erg goed. Dus heb ik er een aantal seconden (noem het de stottertijd) vanaf gehaald zodat deze leerling zijn avi wel had gehaald en ook het vertrouwen in zichzelf zou voelen.
Ik heb leerlingen wel eens meer tijd gegeven voor een toets. Ik wil graag weten of ze stof beheersen en soms blijk je de toets iets te lang hebben gemaakt. Vind ik wel heel iets anders dan frauderen met een (school)examen.
Niet altijd volgens protocol, omdat een iets andere instructie, benadering helpend of noodzakelijk is voor het zelfvertrouwen en/of voor het resultaat. Denk aan: avi; ik zet de tijd even stil, zodat je op adem kunt komen en daarna rustiger zonder fouten gaat lezen.
Druk
De directie wilde dat een cijfer voor het profielwerkstuk zou worden opgehoogd om te voorkomen dat een leerling zou zakken.
Hoe goed de leerlingen het doen bepaalt hoe ‘goed’ je les geeft. Hoge cijfers op ce dan heb je het goed gedaan. Slechte cijfers dan ligt het aan jou, want alle andere excuses die je maakt worden weerlegd met ‘dat hebben andere vakken ook/dat is landelijk ook zo’. Dat je zo wordt afgerekend geeft druk.
De prestatiedruk voor basisscholen is hoog. Eén jaar slecht scoren op de eindtoets kan drie jaar gevolgen hebben. Daarom kan ik begrijpen dat het gebeurt.
Aan het begin van mijn carrière voelde ik deze druk wel eens een enkele keer. Ik ben daartegen nu meer bestand, zou het niet meer in mijn hoofd halen.
Ik heb dat vooral als ik weet dat een leerling het echt wel kan, maar dat het door druk oid toch niet goed gegaan is. Nog nooit aan toegegeven, wel ooit (met succes) bepleit dat bijvoorbeeld een ernstig dyslectische leerling de toets mondeling mag herkansen.
Zolang je nog op het matje geroepen wordt als de resultaten tegen vallen zal deze druk blijven bestaan
Teamleider gaf (mondeling) de opdracht om leerlingen in het vmbo te helpen aan het juiste antwoord om het slagingspercentage omhoog te brengen. Heb hier niet aan meegedaan. Daarna probeerde ze me weg te krijgen.
Het is mij weleens direct gevraagd. “Deze student moet dit cijfer hebben”. Geweigerd en gezegd dat de student daar zelf voor moet zorgen.
Er is mij door leidinggevende weleens verzocht om de puntentelling aan te passen bij een schrijfexamen. En bij tweede correctie gezegd dat student met onvoldoende wel moest slagen.
Als je de zaken op orde hebt, hoef je ook geen druk te voelen. Ik zie ook niet in waarom ik zou frauderen. Bovendien schep je hiermee alleen maar (onbedoelde) wanorde.
Tips
Elke dag geven we je een lees-, kijk-, of luistertip. En elke week verzamelen we de tips van de afgelopen week op onze blog! Dit zijn de tips van 16 tot en met 22 juni!
Blog Teacher Tapp NL
Waarom is het belangrijk om met elkaar na te denken over het beroepsbeeld van de leraar?
Effective Explanations
3 alternatieven voor het klassieke oudercontact
De kracht van complimenten
ChatGPT bij het ontwerpen van formatief handelen
3 manieren om te coachen op leerstrategieën
Examens 2023