In deze blog: wie hebben er vaker fysieke klachten na een schooldag, wat voor tassen-types hebben we onder de deelnemers, hoe staat het met de werkdruk van leraren en motivatie van leerlingen én: welke herinneringen worden gekoesterd?

Fysieke ongemakken en tassen-types

We stellen 3 vragen per dag, 7 dagen in de week. Over het algemeen serieus, maar we stellen ook vaak genoeg (denken we) luchtige vragen en vragen over de dagelijkse dingen. Zoals de vraag van afgelopen week over fysieke klachten na een schooldag.

We vonden weinig verschillen tussen sectoren (muv het hoger onderwijs, daar waren meer deelnemers die zelden of nooit fysieke klachten hebben aan het eind van een schooldag) en leeftijd. Er is wél een verschil tussen mannen en vrouwen: vrouwen hebben vaker last van fysieke klachten op het einde van een schooldag dan mannen.

Een andere vraag die meer gaat over de dagelijkse dingen was een vraag over het inpakken van je tas. Op Twitter kregen we veel reacties (met daarbij foto’s van tassen!). Er zijn onder onze deelnemers zeer georganiseerde mensen, die niet alleen hun tas de avond van tevoren inpakken, maar die ook de ontbijttafel al dekken en de lunch reeds in de koelkast hebben staan. Ook zijn er deelnemers die dit in de ochtend doen. We vroegen dit overigens op een zondagavond, wie weet had dat enige invloed? De groep die de avond voor ze gaan werken alles klaarleggen is het grootst (41%), de rest is verdeeld tussen het niet uitpakken van de tas en de tas voor vertrek inpakken.

Werkdruk en motivatie

In 2022 vragen we maandelijks naar de ervaren werkdruk, en wekelijks naar hoe onze deelnemers zich voelen over hun werk. De resultaten van de eerste werkdrukmeting zijn duidelijk: de werkdruk was voor ruim 70% (zeer) hoog. We hebben niet naar redenen gevraagd, maar we kunnen ons voorstellen dat de quarantaine-regels, het aantal leerlingen dat ziek is (en bij terugkomst iets moet inhalen), het aantal collega’s dat ziek is, het zelf ziek zijn of niet naar school mogen allemaal bijdraagt aan de werkdruk. Een van onze deelnemers verwoordde het als continu aan moeten staan, met een online deel en een klas voor je neus, bijvoorbeeld.

We zien dit beeld ook terug in onze wekelijkse meting. In de eerste meting (de dinsdag na de kerstvakantie), geven meer leraren aan dat het goed gaat (“Thriving”). In de vierde meting is dat % gedaald. Binnenkort zullen we wat redenen voor werkdruk en gevoelens van stress bevragen.

Een van de doelen van de app is leraren een beeld geven van hoe andere leraren zich voelen, wat andere leraren doen, en zo een gevoel te creëren dat ‘je niet alleen bent’. Een van onze nieuwe deelnemers gaf aan dat dit precies is wat zij ervaart met de app. Fijn om te horen.

Een vraag die het gevoel van niet alleen zijn sterk opriep was onze vraag over wat momenteel de grootste uitdaging bij leerlingen is. Motivatie. We kregen reacties als: trekken aan een dood paard, 3x keer zo hard lopen zonder resultaten, alle cijfers vallen tegen, frustratie en onmacht. We kunnen daar helaas niet veel aan doen. Het enige dat we kunnen zeggen: houd vol, en: je bent niet alleen!

Het koesteren van mooie herinneringen

Fysieke klachten, werkdruk, stress, afnemende motivatie bij leerlingen. Het zou jammer zijn als dát het beeld is dat we hebben van onderwijs en leraarschap! Gelukkig is dat echt niet de kern. Want, op onze vraag of er bepaalde herinneringen in je onderwijscarrière zijn die je koestert, zien we dat ruim 60% meerdere herinneringen koestert! Splitsen we op leeftijd, dan zien we dat het percentage dat geen herinneringen koestert het hoogst is bij de jongere deelnemers. Nog even de tijd om mooie herinneringen te maken!

We vroegen jullie om enkele van de gekoesterde herinneringen met ons te delen, en dat hebben jullie gedaan! Bedankt! Hieronder een bloemlezing, om nog eens door te lezen als het even moeilijk gaat!

• Dat jongetje dat met een ongelukkige uitdrukking op zijn gezicht toekeek hoe klasgenootjes enthousiast meedansten op ‘n dansfilmpje. Ik wenkte ‘m en fluisterde in z’n oor:’Heb je net als ik ook zó’n hekel aan dansen?’. Die opluchting en grote lach op zijn gezicht. Onbetaalbaar!

• Werkweek Parijs met 90 leerlingen.

• Een les waarin leerlingen na mijn uitleg spontaan applaudisseerden.

• Een student die in plaats van een in de protocollen voorgeschreven 1 van mij een herkansing krijgt en deze met beide handen aangrijpt. Student bedankte mij later, want daardoor vond ze haar motivatie terug.

• Dat een leerling de aanmelding startte voor de landelijke verkiezing Leraar van het Jaar 2015 vso.

• Toen ik 25 jaar in dienst was hadden collega’s met leerlingen een toneelstukje gemaakt, een boek getekend/geschreven en was er een feestelijke dag met veel taart. Heel mooie herinnering♥️

• Ik liep stage op een school in Den Haag. Die school had vluchtelingen uit Joegoslavië. Eén jongen was al een jaar in Nederland maar was nieuw in Den Haag. Daarvoor had hij met zijn ouders in Friesland gezeten. Hij kon vloeiend Fries praten maar daar had hij bijzonder weinig aan in Den Haag. Ik als Friezin kon hem dagelijks blij maken door in het Fries een praatje te maken. Zijn gezicht begon te stralen elke keer dat hij mij zag. Ik zal het nooit vergeten.

• Spreekbeurt leerling over zijn lang van herkomst. Ik verwachtte natuurlijk informatie over het land, natuur, cultuur enz. Ik had me niet gerealiseerd dat hij uit Afghanistan kwam… hij vertelde veel over de oorlog, over zijn familie, zijn vlucht naar Nederland met zijn ouders. Het was aangrijpend, iedereen was er stil van en op het einde was bijna iedereen in tranen, inclusief ikzelf. Maar dat moment kunnen delen als groep, heeft voor een enorme verbinding gezorgd waar we de rest van het jaar nog op hebben kunnen varen. Het onderwerp was dus heel gevoelig, maar eigenlijk ook zo mooi om open en eerlijk met elkaar te delen.

• De diplomering van een leerlinge. Ik was niet haar mentor maar ze had het met alle docenten in de school verpest. Ik ben de decaan en was voor haar laatste jaar gevraagd haar te begeleiden. Ondanks alle strubbelingen kon ik haar motiveren om op alle SE en examen momenten haar best te doen. Mijn geloof in haar was een onverwachte bonus voor haar en toen ze haar diploma kreeg brulde ze door de zaal: “het is ons gelukt”!.

• Toen ik zwanger was van m’n jongste had ik een H5 als mentorgroep. Een vreemde klas die voor mij een beetje als los zand voelde. Tot mijn enorme verbazing hadden ze de laatste werkdag voor mijn verlof een babyshower voor me geregeld. Alle leerlingen waren er, ze hadden zelf een cadeau geknutseld, zelf lekkers gemaakt en meegenomen. Ik was sprakeloos en dat gebeurt me niet vaak.

• Die keer dat ik een leerling had met mentale problemen die me aan wilde vliegen, dat er toen ineens vijf andere meiden voor me stonden. Je komt niet aan mevrouw!

• Dat een student een collega werd.

• Voorbereide lessen die goed uit de verf kwamen, waarbij je kinderen iets ziet leren en trots op zichzelf zijn als het ze lukt.

Tips

In alle weekblogs vind je de gegeven tips nog eens terug. Hieronder de tips van 3 tot en met 9 februari.

Blog Teacher Tapp NL: Architect of uitvoerder?
Wij…n in het onderwijs Aflevering 2 ”F@ck die vakken!”
Voorkom stemproblemen
A Defence of the Profession
Kijktip: Sander en de kloof – kansen zijn te koop
Conciërges en sociale veiligheid
Beroepsbrieven #3 – Wijze eik
Doorgeslagen reflectiecultuur: ook docenten willen het anders
Het nut van zelfreflectie